Dr.Ergun GÖKNEL

Yazılı ve sözlü basınımız ve de çeşitli sivil toplum örgütlerimiz nedense karşı oldukları bir dizi dünya olaylarının temeline inmekte fazla çaba göstermiyorlar. Bu davranışın sebepleri neler olabilir diye düşündüğümde acaba mı diye garip sonuçlara varıyorum.

Bilgisizlik – Karşı gelinen olayların kaynağına giden yolu bilememek
Araştırma tembelliği – Olayların kaynağını ve gerekçelerini araştırma zahmetine katlanma tembelliği
Korku – Gerçekler ortaya çıktığında karşılarına çıkacak engellerden, başlarına gelebileceklerden korkmak
Engellenme – Olayların temellerini ve gerekçelerini ortaya çıkaran araştırmaların egemen güçlerce engellenmesi

George W.Bush ABD Başkanı olduğundan beri Dünyamızda olanların hangi temellerin üzerinde kurulduğunu bilmemiz gerekli. Bu temellerin ilk kaynağını, Bush politikasının destekçilerini tanımamız gerekli.

“Yeni Muhafazakârlar” (Neocons) denilen bu grup günümüz dünya siyasetini ABD vasıtasıyla etkilemekte ve insanlığı tehdit eden ABD egemenliğini yönetmektedirler

Olay nasıl başlıyor ve nasıl devam ediyor? Görelim…

3 Haziran 1997 tarihinde yayınlanan “Yeni Amerikan Yüzyılı Projesi” bildirisi olayın yazılı ve yadsınamaz başlangıcı. Bu bildiride neler yazılıyor? Dikkatle okuyalım.

“Amerikan dış politikası ve savunma politikası başıboş bir şekilde sürüklenmektedir. Muhafazakârlar, Amerika’nın dünyadaki görevi ile ilgili stratejik bir görüş geliştirmediler, Amerikan dış politikası için yol gösteren ilkeler üretmediler, ve yeni yüzyıldaki Amerikan çıkarları ve Amerikan güvenliğini sağlayacak bir savunma bütçesi için mücadele etmediler.

Biz bu durumu değiştirmeyi amaçladık. Amerika’nın küresel liderliği için yeni bir düzenlemeyi amaçlıyoruz.

20.yüzyıl sona ererken Amerika Birleşik Devletleri dünyanın önde gelen gücü olarak var oluyor. Amerika Birleşik Devletleri, Amerikan ilkelerine ve çıkarlarına uygun bir yeni yüzyılı şekillendirme niyetine sahip mi?

Dış işleri ve savunma harcamalarındaki kesintiler, devlet gücünün uygulamalarındaki dikkatsizlikler, ve tutarsız liderlik, dünyadaki Amerikan etkisini devam ettirmeği güçleştirmektedir.

Reagan yönetimindeki başarının temel ilkelerini unutmuş görünüyoruz: Halihazır durumdaki ve gelecekteki tehlikeleri karşılayabilecek güçte bir silahlı kuvvetler; dışarıda Amerikan ilkelerini, açıkça ve amacına uygun şekilde destekleyen bir dış politika; ve Amerika Birleşik Devletleri’nin sorumluluklarını kabul eden ulusal liderlik.

Tabiidir ki, Amerika Birleşik Devletleri gücünü kullanırken ihtiyatlı olmalıdır. Fakat, küresel liderlik sorumluluğundan veya bu liderlik sorumluluğunu uygulamayla ilişkili maliyetlerden kaçınamayız Amerika’nın; Avrupa, Asya, ve Orta Doğu’da barış ve güvenliği sağlamak gibi hayati bir görevi vardır. Sorumluluklarımızı ihmal ettiğimizde, temel çıkarlarımız için tehlikeleri de davet etmiş oluruz. 20.yüzyıl tarihi bize, krizler oluşmadan önce koşulları değiştirmenin önemini, ve tehditlerin şiddetlenmeden önlenmesini, öğretmiş olmalıdır.

Amacımız Amerikalılara bu dersleri hatırlatmak ve bugün için gerekli sonuçları çıkarmaktır. Dört sonuç aşağıda belirtilmektedir:

· Günümüzdeki küresel sorumluluklarımızı sürdürebilmek ve gelecek için silahlı kuvvetlerimizi modernleştirebilmek için savunma harcamalarımızı arttırmamız gerekir;

· Demokratik müttefiklerimizle bağlarımızı güçlendirmek ve çıkarlarımıza ve değerlerimize düşman rejimlere meydan okumalıyız;

· Dış ülkelerde siyasal ve ekonomik özgürlüğü teşvik etmeliyiz;

· Güvenliğimize, refahımıza ve ilkelerimize uygun bir uluslararası düzeni koruma ve yaymanın Amerika’nın yegane görevi olduğu hakkındaki sorumluluğu kabul etmeliyiz.”

Ana hatlarını belirttiğimiz bu bildiriyi imzalayanların kimlikleri de son derece önemlidir: İsimleri alfabetik şekilde sıralayalım:

Elliott Abrams, Gary Bauer, William J.Bennett, Jeb Bush, Dick Cheney, Eliot A.Cohen, Midge Decter, Paula Dobriansky, Steve Forbes, Aaron Friedberg, Francis Fukuyama, Frank Gaffney, Fred C.Ikle, Donald Kagan, Zalmay Khalilzad, I.Lewis Libby, Norman Podhoretz, Dan Quayle, Peter W.Rodman, Stephen P.Rosen, Henry S.Rowen, Donald Rumsfeld, Vin Weber, George Weigel, Paul Wolfowitz.

İmzalayıcılardan Francis Fukuyama, Irak savaşını doğru bulmadığı için Başkan George W.Bush’u ikinci dönem seçim kampanyasında desteklememiştir.

Diğer imzalayanların büyük çoğunluğu Bush yönetiminde önemli mevkilerde bulunmaktadırlar. Bu isimlerin bugün neler yaptıkları, hangi konularda 1997 yılındaki görüşleri uyguladıkları ve düşünceleri konusunda okuyucuları aydınlatmaya devam edeceğim. Bu sebepten aynı başlıklı yazılarımız bir süre devam edecektir.

sayfa başına dön