Home Page

...

     Tokyo Bildirgesi
            İnsan yaşamına duyulan en yüksek saygı tehlike altında bile
            sürdürülmeli ve herhangi bir tıbbi bilginin insanlık yasalarına
            aykırı biçimde kullanılmasına fırsat verilmemelidir.

DÜNYA TABİPLER BİRLİĞİ
TOKYO BİLDİRGESİ

            Tutukluluk ve Hapis Sırasındaki İşkence ve Öteki Zalimce,
            İnsanlıkdışı ya da Aşağılayıcı İşlem ve Cezalara İlişkin Olarak Tıp
            Doktorları İçin Kılavuz

29'uncu Dünya Tabipler Birliği Genel Kurulu'nda (Ekim 1975,
Tokyo-Japonya) benimsenmiştir.

            Öndeyiş:
            Tıbbi insanlığın hizmetine uygulamak, kişiler arasında herhangi bir
            ayrım yapmadan beden ve ruh sağlığını korumak ve iyileştirmek,
            hastalarının acılarını dindirmek ve onları rahatlatmak, tıp
            doktorlarına tanınmış bir ayrıcalıktır. İnsan yaşamına duyulan en
            yüksek saygı tehlike altında bile sürdürülmeli ve herhangi bir tıbbi
            bilginin insanlık yasalarına aykırı biçimde kullanılmasına fırsat
            verilmemelidir. Bu bildirgenin amacına yönelik olarak şu tanım
            yapılmıştır:İşkence, yalnız başına ya da bir yetkilinin emri altında
            davranan bir ya da birden çok sayıda kişinin, bilgi edinmek, itiraf
            almak ya da bir başka nedenle, kasıtlı, sistemli ya da düşüncesiz
            biçimde, bir başka kişiye zor kullanarak, ona fiziksel ya da ruhsal
            yönden acı çektirmesidir.

             Bildirge
            1- Silahlı çatışma ya da sivil kavgalar da içinde, hiçbir durumda
            hekim, işkenceyi ve zalimce, insanlıkdışı ya da aşağılayıcı başka
            hiçbir işlemi onaylamayacak, hoşgörmeyecek ve bunlara
            katılmayacaktır; suçu her ne olursa olsun, bu işlemlerle karşılaşan
            kıygının (mağdur) inançları ve güdüleri ne olursa olsun, ister
            kuşkulanılan kişi, ister sanık, isterse suçlu olsun bu durum
            değişmez.
            2- Hekim, işkence ya da zalimce, insanlıkdışı ve aşağılayıcı öteki
            işlemlerin uygulanmasına yarayacak ya da kıygının böyle bir işleme
            dayanma yeteneğini azaltacak herhangi bir yer, araç, madde ya da
            bilgi sağlayacaktır.
            3-Hekim, işkence ya da zalimce, insanlıkdışı ve aşağılayıcı öteki
            işlemlerin uygulandığı ya da böyle bir gözdağının verildiği yerlerde
            bulunmayacaktır.
            4-Hekim, tıbbi açıdan sorumlu olduğu kişinin bakımıyla ilgili bir
            karar verirken klinik yönden bütünüyle bağımsız olmalıdır. Hekimin
            temel görevi, izlediği kişilerin sıkıntısını azaltmaktır; kişisel,
            toplumsal ya da politik hiçbir güdü, bu yüce amaçtan daha üstün
            sayılmayacaktır.
            5-Bir hükümlü beslenmeyi reddettiğinde, eğer hekim, beslenmeyi
            gönüllü olarak reddetmenin yol açacağı sonuçlar üzerinde kişinin tam
            ve doğru bir yargıya varacak yetenekte olduğu kanısında ise, bu
            kişiyi damardan beslemeyecektir. Hükümlünün böyle bir yargıya varma
            yeteneği ile ilgili karar, en azından bir başka bağımsız hekimce
            onaylanmalıdır. Beslenmeyi reddetmenin yol açacağı sonuçların hekim tarafından hükümlüye anlatılması gerekir.
            6-Dünya Tabipler Birliği, işkenceye ya da zalimce, insanlıkdışı ya
            da aşağılayıcı öteki işlemlere göz yummamaları yüzünden
            karşılaşabilecekleri tehdit ya da misillemelere karşı hekimleri ve
            ailelerini destekleyecek ve hekim meslektaşlarını da bu yolda
            isteklendirecektir.